درباره من
تنگه ی واشی ام و گردنه ی حیرانم **
مستیِ نیمه شب و ذکرِ سحرگاهانم **
نازِ دنیایِ بَنانَم ، هنرِ فرشچیان **
شعرِ پروین و فروغم ، قدحِ قوچانم **
غزلِ حافظم و مثنویِ مولانا **
تختِ جمشیدم و چون گوشه ای از ایرانم**
مِی خوری باده فروشم ، دلِ عاشق دارم **
بنده ای منتظرم ، کولیِ سرگردانم **
بُرجِ میلادِ نگاهم به جهان انسانیست **
کوتوالم من و از خطّه ی کوهستانم **
(من احمدیزدانی هستم)
ادامه...
مولا علی
از آغاز هرچه دیدم در علی مرتضی دیدم
علی جان ، من شما را دست عدل کبریا دیدم
شما را بوی گل ،چون اشک شبنم ،رقصِ پای آب
شما را همنفس با ذات اقدس در حَرا دیدم
تو را رُکن یَمانی در کنار چشمه ی زمزم
تورا در هرصدا تا ماسوای رَبّنا دیدم
به مهرت بسته ام دل در امید بخششت هستم
تو را واضح وَ روشن در میان هَل اَتی دیدم
تورا مولود کعبه ، جانِ کَرّمنا بنی آدم
تورا مفهوم شیدائی وَ تا قالوبَلا دیدم
تورا آرامش دلها ،تورا بر عاشقان مولا
جهان را بحر هستی و شما را ناخدا دیدم
میان کفرو دین در اتّهامم من ، نمیدانم
خدا را در شما یا من شما را در خدا دیدم؟
احمد یزدانی
حجّکم مقبول ، سعیکم مشکور
حاجی آمـد بویِ حجّــــش بر مشـــامم می رســـد
کُشت اسماعیلِ نفسش ، راهِ شیطان کـــرد ســــد
رفـــت او تا ســـرزمیــنِ وحی و شــب را در منا
بود در حـــــالِ عبــــادت در حـــــریمِ کبـــــــــریا
ابتدا شیطان فــــراری شـــد زِ سنگش بعد از آن
از صفا تا مــــروه زد با هـــروَله قیــــدِ جهــــان
عهده دارِ امرِ خود شد کـــرد تقصیـــرش قبـــول
روز محشـــر می شـــود لطفِ خــدا او را شمول
زاده شـــد از مـــادر از نو بعـــدِ حجّـــش با وقار
خوش به احوالش کسی حاجی شـــود تا چنـد بار
می رسد از حجّ و عازم می شود بر کویِ دوست
بر ســـرِ قبــــرِ امـــامِ هشتمین ، برکـت از اوست
حاجیـــان از حجّشـــان دلخوش وَ مـا از بویشان
هســت امّیـــد اینکه شیطان کُشتـــه با ابرویشان.
http://www.deemeh.blogfa.com
kootevallekhandan.blogspot.com
balengah.blogspot.com
احمدیزدانی
دشمنی
همه گفتند زِ دشمن وَ بدی ،مـــن این بار
سخنی تازه بگــــویم زِ بدی ای هـــوشیار
گر خدا از کَــرَمَش گوشـــۀ چشمی بکنـــد
کارِ بد خوب شـــود از نفـــسِ حضرتِ یار
از زمانیکـه امــام آمـــدو درگیــــر شــــده
شـــدحکایت زِ شمـــارش به درَو پر آمـار
همـــه گفتیـــم و شنیـــدند در عالــم با جار
مـــرگ بر دشمــنِ خائن وَ ستمکارو شرار
مــــن نگــــویم بدو اندازه نگــــه میـــدارم
صبرکن ،حرفِ مرا گوش بکـــن آخـــرِ کار
کـــن قضـــاوت به حقیقت و به منطـق بنگر
گنـــج هـــا خفتـه به مخروبه ی پشتِ دیوار
دشمنی کـــرده به مــا ســام و سناتورهایش
رشـــد کــردیم و شــدیم هم قدِ او در هر کار
هر چـه از جاده به در شد وبه گیرش افزود
ما قـــوی تر شده او ماند به گِل چون کَفتــار
سالها این کِش و قوس وزدوخوردِ دو طرف
همـــه برمـــا شــده سودو شده بر او خونبار
کِی به دنیــا سخــن از کشـــورِ ما بود وکجا؟
شـــده اکنـــون به جهـــان نام زِ ایران پر بار.