فیروزکوه

فیروزکوه

اشعار احمدیزدانی
فیروزکوه

فیروزکوه

اشعار احمدیزدانی

راه عشق

از قدرتِ عشق و مُنتَهایش می گفت

از راهِ دراز و ابتدایش می گفت

عمرش به سفر گذشت ؛ از دوری سوخت

از دردِ فراق و اِبتلایَش می گفت

در سینه دلِ عاشق و در سر شوری

از ارزشِ آدم و بهایش می گفت

می سوخت به آهِ سردِ خود ؛ چون شعله

از رقصِ نگارو از  وفایش می گفت

شبهایِ درازِ دِی گواهی می داد

دُردی کش شهر از صفایش می گفت

میخانه زِ چشمِ مست او مِی می زد

انگور به قاضی از دوایش می گفت

یک روز سپیده دم کلاغِ خسته

از عاشق و مرگِ بیصدایش می گفت


از دفتر غزلیّات وَشتین

احمدیزدانی

کوتوال

طنز دنیای مجازی

طنزی تقدیم سحرخیزان


هرصبح بخدمت رفیقان تعظیم

یارانِ گروهِ تلگرام و بیسیم

افسانه ی کودکی محقّق گشته

در پوست دگر چگونه ما می گنجیم

یک دکمه بزن سوارِ امواج بشو

هرجا که دلت خواست برو با تنظیم

یک وِرد بخوان ،بگو شِزِم تا فوراً

حاضر شود هرچه خواستی،لام تا میم

لبخند بزن رفیقِ دنیایِ مجاز

ماهم الکی خوشیم و از آن شادیم

درگیرِ غمِ زمانه هستیم همه

همراهِ همیم و بر اجل میخندیم

لاتانِ خراب و در به در با امواج

هستند چو رستمِ زمان ؛دام دام دیم

احمدیزدانی

کوتوالِ خندان

اربعین

یا حسین ابن علی ، دلبستگانت آمدند

یا حسین ابن علی، وابستگانت آمدند

از تمامیِ جهان بر سر زنان،سینه زنان؛

عاشقانت ، پاکبازان ،اخترانت آمدند

گوئیا شصت ویکِ هجری رسیداز گَردِ راه

گفتی هَل مِن ناصرآقا ،شیعیانت آمدند

عشق تو در خونشان مثل هوایِ زندگیست

تو ندا دادی و از دُردی کشانت آمدند

در میانِ حُبّ دنیا مانده با رویِ سیاه

جای ما ، زیباترین رنگین کمانت آمدند

تو تمامِ هستیِ ما مستیِ ما یا حسین

خنده کن سالارِما ،گریه کُنانت آمدند

چشمِ دنیا خیره شد بر زائرانت یا حسین

گوئیا از بِرکه ها نیلوفرانت آمدند

تو امامِ ما وَ اربابِ تمامِ کائنات

حاکم دلها شمائی ، نوکرانت آمدند

نینوا غرقِ عزا غرقِ غمِ جانکاهِ تو

دید با چشمانِ خود کرّوبیانت آمدند

گفت یزدانی به راهِ شیریِ عُشّاقِ تو

یک ستاره از دلِ صد کهکشانت آمدند

#احمدیزدانی

#کوتوال

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

@Ahmadyazdanykootevall

Http://www.kootevall.blog.ir