کشتی و طوفان و دریا

امتحـــــانِ سخـتِ دوران با غــــم و اندوه و حِـــرمان

کینـــه جــــوئی هــــا فــــراوان،روزگارِ نابســــامـان

وقــتِ اشغــــالِ وطـــن ،بد مستی بدخواه و دشمن

وقتِ پرپر گشتــن گلهـــای لالــه ،یاس و سوســـــن

انفجـــــارِ شیمیـــــائی ،میــــن و خمپــــاره دمــــادم

مضــطــــــرب ،تنــهـــــــا و بیــکــــس بودنِ اولاد آدم

قصـــرشیرین قصــــرِ تلخ وموشکِ صــدّام و تهـــران

در جنــــــــــوب و غـــرب آواره زن و مـــردِ مسلمـــان

تا به کـــرمــــانشــاه ودزفــول و قـــم و تبـــریزو بانه

زیرِ آتشبـــارو میـــگ و مــوشــک و رزمِ شبـــــــــانه

از عَــرَب تا غــرب و امــریکای شیطان وحشیـــــــانه

هـم قســـم در قتلــگاه شیعیــــان از هـــــر کــــرانه 

یک نظــامِ نو به دنیــــــا پا گـــــــــرفت و بارور شـــد

زاده شــد نظــــم نوین از عمـــقِ فقهــی مومنـــانه

رنج هــــا بود از شهیـــدان ،پایمــردی هــــــا از آنان

بارور شد ،میـــوه دادو مستقــــر شـــد عالمـــــــانه 

دودِ آتـــــش رفــت در چشمــــانِ کـــورِ بانیـــانـــش

کـــورکــردو سوخت شیــطان را به وضعی ظالمانه

مبتلا گردیدبرخشم وخــروشِِ ملّتش لرزان وترسان

هـــرکه بر طبــلِ بدی کــــوبیدو عـــزمش دشمنانه

شیعـــــــه برپا کــــــرد با اذنِ خــــدا در زیــرِ آتــش

قلعــــه ی ایران بنــــا چـــون کـــوه در خاورمیـــانه

مـــانده بر جا این ســـخن از رهبـــرو پیرِ شـــریعت

همــــرهـیِّ با ولایــت با بصیــــــــرت ، زیــرکــانــه

کشتی و طـــوفان و دریا ،ناخـــدا مــــردی پشوتن

تا به مقصـــد مــــانده تنهـــا یکقـــدم اندر میــــانه. 

 Ahmad yazdany

 احمدیزدانی

تو ابتدائی و پایانِ هرسلام ، توئی

تمــــام عـــــالـــمی و عـــالمِ تمـــام تــوئی
ابـــد تــوئی ،ازلی تــو، وَ خـاص وَ عام توئی
فــــــــرشته ای تو ،زمـــانی به هیئـــتِ آدم
نشستـــه ای تــو وَ بــرپــائی و قیـام توئی
به ســــرزمیـــــن گنــــاه و به کشــــورِ گلها
به جستجــــویِ توام ،علــــمِ ناتمــــام توئی
ندیده دل بتوبستم،توعشـــقِ مـــن هستی
تمـــــامِ بُعـــــدِ زمــــــانی،مقــــام ونام توئی
به زیرِ بارِ گنـاهِ نکـــــرده قـــــد خــــم شــــد
خمیدگی و ســـــــروقامتی تو، مــــرام توئی
تمامِ طولِ شب و عرضِ روزِ مـــــن از توست
به جانِ من تو امیـــــدی ،صفـــای کام توئی
حـــکایتِ همـــــــۀ دیــده هــــــایِ دریــائی
سپیدۀ سحــری ، عمـــــق احتـــــرام توئی
به خود بخوان تو مرا ای عصــــارۀ هســـتی
تو ابتــــــدائی وپایان و هـــــرســــلام تـوئی
کفـــــــایتی تو برایِ تمـــــــــــامِ تنهــــــائی
کســــم تو ،بیکـــسی ام تو ،مرا امام توئی
تو شادی ام تو غمــم ،تکیه گاهِ من هستی
به وقتِ پریشـانی ام بیــــا،انسجــــام توئی
زمیـــــن تو زمـــــان تو تمـــــــام هستی تو
تولّــــدی وَ تو مـــــرگی وَ انهــــــدام تــوئی
بــه ذرّه ذرّۀ اجـــــــــزاءِ  کهکشـــــانهــــایت
نشانه ها توئی و روحِ هــــــر پیــــــام توئی
منم که سرکشی و کفــــــر غـــــارتم کرده
تو وحدتی ومـــــــوحّد ، تمـــــام و تام توئی
منم که بندۀ نفسم شـــدم ، خجل هستم
تو نورِ مطلق و دشمن به هر حـــــرام توئی
تو وحــــدتی به وجــودو تو جمـــعِ اضدادی
تو عشق و شورو صفائی،علی الدّوام توئی
احمد یزدانی

نفاق

انجــام وظیفــه هـــا فــــداکاری شــــد

از پرده دری نفـــاق و غــم جاری شد

دریاب خدای من ، سقوطم حتمی است

طبّـــال به پشـــت بام بیعـــــاری شــــد

برجسته ترین تز جهانی عمل است

سرچشمــــــۀ آب زندگانی عمــــل است

برجسته ترین تز جهـــانی عمــــل است

یک درّۀ فاصله ، عمیق است و حجیـــم

از حرف به مقصد، ای فلانی عمل است

اسطورۀ عاشقی

باید به تو از شب و نم باران گفت

از راز بزرگ و قصّــۀ ایمان گفت

گفتند همه ، توهـــم شنیدی ،امّـــا

اسطورۀ عاشقی فقط قــــرآن گفت

آمده از راه دوباره بهار

آمـــــده از راه دوباره بهـــــار

کـرده زمستان و سپاهش فرار

از دل هــــردانـه بـرویـد گلــی

بوده چـــوسردار سپاه کامکار

کارگـــــران ره بسوی باغهـــا

پیرو جوان ،پای پیاده ،ســوار

راهی در مزرعه و دشت وکوه

عاشق شوریده نگاهـش به یار

فصل یکی بودن حـرف و عمل

لطف خداوند هــــزاران هـــزار

ای دل دیـوانه به نـانی بســــاز

تا که تلاش تو نشینـــد به بــار

برگرفته از وبلاگ kootevall.blog.ir خودم Ahmad yazdany