من منتظرم

من مستِ مِیَم ، مستِ مِیِ ناب طهورم

من منتظرم ، منتظرِ وقتِ ظهورم

یک جمعه سرانجام بیاید ولیِ عصر

عشق است که باشم وَ شَوَد ثبت حضورم

کوتوال

حضور

فکــــر کــــردند که در جمعِ شعورِ من و تو

عرصه تنگ است به میدانگهِ زورِ من و تو

شیشـــه هــــایِ درو دیوار شکستنـــد آنهـا

تا نتابیــــم و نبیننـــــد حضــــورِ مـــن و تو

بیخبـــر آنکـــه سخن از خِــرَدو تدبیر است

نیست زورِ من و تو ،حاصلِ شورِ من و تو

قلــــم و دفتـــــرِمــا حاضـرو ما غایب ، بِه

می نشینند به حسرت ســـرِ گــورِ من و تو.

احمدیزدانی

انتظار1

آقا ، برســــان به پیــــــرُوانت مــــددی

پیچیـــــــدگــــی رازِ جهــــان را بلــــدی

تا کِی به رهت نشسته بی عطرِ حضور؟

از فـــــرطِ گنـــــاهِ مـــا به مـا سرنزدی؟