بلبل شوریده

عـــرضِ سلام ، عـرضِ ادب نازنین

از غــــــم دوریِ تو هستــــم غمیــن

آمـــــدی و برده ای دل را ،ولــــــی

بازنگــــــردانده به مــــن  همــچنین

دربــدرم در پـــــیِ گــــــم کــــرده ام

گــــاه هــــــوائیــــَّم و گـــه در زمین

گـــــرچــــه ندارم دل و بیــدل شــدم

شـــادم و خـــوشحال از عشقم یقین

گفــــت به مــــن عـاشقِ شوریده سر

لیــــلی خــود را تو چو مجنون ببین

بالِ من از شمعِ رُخِ عشق ســـوخت

تا کــــه شـــدم با گُـــلِ او همنشیــن

خـــــواند سحـــــر بلبـــلِ بیچـاره ای

از غــــــــمِ دوریِّ گُلــــش اینچنیـــن

چشــــــم بـه راهِ تــو، منــــم تــا ابـد

رفــــت به باد از تو تمــــامــــیِ دین

ایده و ایمـــــان و شــــرافــت توئـی

در قفســم بـــی تو ، بدان نازنیـــــن

احمدیزدانی

کوتوال