میشود مات شب از موی سیاهت ،بخدا

داده ای مــــوی به بادو شـــده دنیــا زیبــا

در بهـــاران به صفـــای تو خــدا داد شفــا

شــال مشکی تو بر موی سیاه غوغائیست

میشــود مــات شب از موی سیاهت به خدا

صـورت سرخ تو از سیب دماوند سر است

هـــرکه یکبــــار ببینـــــد شــــودش دام بلا

دلبری کرده ای از هرکه دلی داشت ،عزیز

تو ندادی دل خـــــود را به کسی مــابه ازا

رفتــه ای، کفتـــرجلـــدی و بیــــائی آخـــر

رفتگاننـــد پشیمـــان،تو پشیمان شـــو بیا