هویج و چماق

در پیــچ جـــاده ،مســـافـــر پیـــاده شــــد

پیچیـــده در معـــادله هـــایی که ساده شد
رنجیـــــده بود زِ بامِ مســــــافــــرت 
مهمانِ خــط سفیــــدی به جاده شد

دستی هویج بودو به دستِ دِگَر چماق

تسلیــــم بود پیـــــامـــی که داده شــــــد
آورد از چمـــــدانــش سکـــــوت و دود
با دستی از چدن که به دستکش اعاده شد
امـــروز عصــــر اتمهـــای گندمی است
روزی کــــه حقـــه ی تازه نهـــاده شــد
یکــــروز گنـــــدم و روز دگــــر اتــــم
حقی که از ضعیف یقینــــا ستـــاده شـــد
اشتون دوباره چو حـــوّا بهـــانه اســـت
زیرا گره به پایمردی و دندان گشــاده شد.
کوتوال