قسمتِ اموالِ موروثی ببین

میـــکنــــــم آغــاز با نــام خـــــــدا

عــرض خود را خدمت پاک شمــا

با ســـلـــامــی گــرم بر درگاهتــان

میــزنم مـن بوسه بر چشمانتــــان

جاده باشـــد روبرو ،مـــن در سفر

باک در دل نیست، مرد است و خطر

مــــن به زیرِ سایه ســـارِ رهبـــری

جـــــز خــدا ترســی ندارم از کســی

هرچه پیش آید همان عشقِ من است

زندگی روحِ دمیـــــده در تن اســت

سالها آسیب شـــــد درمــــانِ مـــن

هــر بدی شـــد لطــف از جانانِ من

در زمـــانِ جنــــگ اطـــرافم همــه

شـــد سیـــاهی و نفاق  و واهمـــه

بوده ام من در دو جبهـــه مستقـــر

جنـــگ کـــردم با درونم مستمـــر

هــــرچه میـــدیدم خـــدا بودو خدا

دســت و پایِ نفـس بسته، مبتـــلا

خالـــقِ مـــن خالـــــقِ نورو خلیـل

خالقِ موسی به طوراست و به نیل

خالــــــقِ مـــــن خالــــقِ رَبِّ وَدود

خالــقِ نیمـــه شـب و دردو سجود

خالـــقِ مــــــن ،خالـــقِ نم رودها

خالــــــق دشـــت و دمـان و رودها

خالـــــقِ مـــــن خالــــــقِ شــدّادها

خالـــــــق خوبی و عــدل و دادهــا

خالــــق من خالق روزان و شـــب

خالــــقِ درمان و دردو ســـوزِ تب

خالــــــقِ من خالقِ عقل و هـــوس

حبـــــس در نفس و گرفتـــارِ قفس

خالق مــــن خالقِ کوهســت و رود

خالقِ روحِ شهادت ،عقــــل و جود

خالــــقِ مــــن خالـقِ دنیــــا وَ دین

ذرّه هــای کائنـــات او را مبیــــــن

تا رهیـــدم مــن ســـــرانجام از بلا

حـــــرکت ازمــن بود برکت از خدا

مــــالِ مـــوروثی بجایش حفظ ماند

بهــرِ روزِ سخت و زایش حفظ ماند

یک دوباری گوشــه هــائی داده ام

مهـرو خوبی از کنـــــارش زاده ام

در شمــــــــال و زادو بومِ همسـرم

آب و ملکی شـــــــد به پیرانه سرم

اهـــــــــل و فرزندان و یارانم همـه

کـــــرده در آنجا زِ شـادی همهمـــه

باقیش در جای خود محفــوظ هست

گهگداری از طمــع محظوظ  هست

یک گـــــــروه در چنــدسالی قبل تر

با خیـــالات بزرگــی تویِ ســـــــــر

آمـــــدندو قاصــدی آمــــد به مـــا

قصــــــدِشان تاسیسِ سالن، سینما

مشــــورت کردم در آن هنگام ،من

با امــــــامِ جمعــه ،من همـگام من

ملـــکِ اجدادی ندادم بهـــــــــرِ آن

از خــــــدا خواهم دهد ســودِ کلان

تا که خالـــــق نیّـــــت مارا بـــدید

ســــایۀ آقــای مـا از ره رسیـــــد

مــــرکزِ علـــــم و مصـــلّایِ جدید

هســت در اقـــــدام فوری و شدید

شخصِ آقا وضــــعِ ملکم را شنید

آید هـــر تصمیـــــــم از دیدن پدید

ابتدا با این و آن ،گفـــــت و شنید

رفت خود شخصاٍ و از نزدیک دید

کرد احضــارو به خدمـت رفته ام

دســـتِ خالی با خجا لــت رفته ام

امـــر فـــرمودو به آن دستور داد

قاصـــدش برشهـــرِ قلبم نور داد

هســـت از ابنــــاء انسانهای پاک

سینــه اش بهرِ تعالی چاک چاک

عـــرض کردم خدمتش ،آقا سلام

بویِ رهبــــر میــدهی برما سلام

این زمینی که شمـــــا فرموده ای

هست مــــوروثی برای عـــدّه ای

هست اطـــراف و کنارش بیشمار

میکنــــم تقـــــدیم بهــــرِ کــردگار

قطعـــه ای باشد زِ حقّ دیگـــران

در خصوصش داده ام شرح وبیان

حضــــرت آقـــا عنایت هـــا نمـود

نوکــرِ خود را حمـــایت ها نمــود

امــــر کـــرد از قیمـت و اسنادِ آن

روزِ دیگـــر بردم اسنـــادو چوآن

منتظر هستم کنون مســــجد شود

با رضـــایت مـــرکــز ساجد شود

غم ندارم من کنــون چون شاکرم

زیرچتـــر حـــق به مــولا ذاکــرم

میکنم بر عشق و بر رهبر سلام

شـــرح دادم ماوقع را لام و کام

باقیــش باید زمـــان باشد که تا

آفتــــاب آید بتــــابد بهــــرِ مـــا

شد اگر مسجد که خوشبختم دگـر

پادشــاهی  بر ســرِ تختـــم دگــر

میکنـم من بخشش از مالِ حلال

نیسـت دیگر بهر آن دنیا ،ملال

گـــر نکـــردندو نشد امری دگر

پیــــروی از امــــر خالق خوبتر

قسمـــتِ امــــوالِ موروثی ببین

خانه میگــردد خدا را ،کم نبین

این همه از لطفِ خالق داده شد

از دعای قلب عاشق داده شـــد

رنج و کـــارِ مستمــــرِّ آن پــدر

داد محصولی چنین زیبا ،ثمــر.

 : احمد یزدانی(کوتوال)

1/7/1393

نیستم ابر که با گـریه شـــود ترش رُخَــم

چشمه ام، با دلِ صاف و لب خندان ،گریم.