فیروزکوه

فیروزکوه

اشعار احمدیزدانی
فیروزکوه

فیروزکوه

اشعار احمدیزدانی

ای شهدشیرین عسل در نیش زنبور

ای شهــــد شیــــرین عسـل در نیش زنبور
مــــــوســایِ پیغمبـــر ، عصاواژها ، طور
یــاحَـــیّ و یاقیّــــوم ،ای عطــــر دلاویـــز
ای کهکشانهــا راتو حاکــــم بوده تا مــــور
کـــردی محمّـــــد را امیـــن، دادی رسالت
نازل نمــــودی در حـــــرا آیات پـر شــــور
بــاریـــد از رحمــــت به روی دشمنـــانـش
بدخواه کـردی یارو هـــــر بد را از او دور
از نـــو دوبــاره دســــت حــــوّا را بــه آدم
دادی تو در صحرای سوزان، در جبل نور
از شرق وغرب وراست تاچپ ،مکرو حیله
جمعند تا قــرآن به غربت مــــانده مهـــجور
کشتی و کشتیبـــان به طــــوفان در نبـــردند
دشمن بکن مقهـــور  ،حالــش را تو ناجــور
درغیبت ســـردار عــــرش و صـاحب الامر
چشمان نامحرم بهِ رهبـــر را بکــــن کـــور
هستنــــدایشـــان ،کیمیــــایِ باطِـــل السّحـــر
حفظش کن و هــردردو رنجی را از او دور
یزدانیـــــم ،خاکـــم به زیــر پــایِ عشقـــــم،
سیّــدعلــی خامنـــه ای، هســـت منظــــــور.
احمدیزدانی(کوتوال)

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.